Arjen Duinker recenseerde de heruitgave van K. Schippers’ Holland dada in 2000 voor De Groene Amsterdammer. In zijn bespreking vertelt hij: “Nelly van Doesburg ging in 1947 naar Amerika, op uitnodiging van Peggy Guggenheim, die de overtocht bekostigde door een beeld van Henri Laurens en een aquarel van Paul Klee te verkopen. Volgt een welkomstparty met meer dan honderd gasten, waaronder vele oude vrienden en bekenden.” Even daarvoor is hij het artikel begonnen met een citaat uit de notities die Nelly van Doesburg maakte van haar eerste ontmoeting met een jazzpianist die ze per abuis fonetisch omschrijft als ‘Polonious Monk’.

Schippers stelt (onder meer in Holland dada) dat Nelly en Thelonious uiteindelijk minnaars werden en dat Monk in de atelierwoning in Meudon overnachtte wanneer hij optredens in Parijs had. Schrijver en kunstenaar Neske Beks genoot van dat idee tijdens haar residentie in het huis: “Nelly’s nicht en biograaf Wies van Moorsel verwees, toen ik haar interviewde, de affaire van Nelly met Thelonious naar het rijk der fabelen/de dichterlijke fantasie van K. Schippers, maar ik bleef het een heerlijke gedachte vinden.”

“Vele avonden in Meudon at ik Senegalese gerechten en dronk ik bij zonsondergang Crepuscule (goedkope Franse wijn) terwijl ik luisterde naar Monks Crepuscule with Nellie. In mijn fantasie het nummer dat hij voor Nelly schreef […] tot ik ontdekte dat Thelonious’ echtgenote Nellie heette.”